پاسخ به شبهات  اعتقادی و شایعات دنیای مجازی
پاسخ به شبهات  اعتقادی و شایعات دنیای مجازی

پاسخ به شبهات اعتقادی و شایعات دنیای مجازی

j-shobheh

122-پاسخ به سه پرسش رایج پیرامون قوم بنی اسرائیل و توجهات خداوند به این قوم.


بنی اسرائیل در قرآن


1⃣پرسش1:

چرا خداوند درقرآن انقدر از بنی اسرائیل یاد می کند؟

پاسخ:

در این زمینه به دو نکته می توان اشاره نمود:

◀1. تاریخی طولانی

تاریخ بنی اسرائیل ـ فرزندان حضرت یعقوب ـ تاریخی طولانی است و در این بین انبیاء و پیامبران متعددی بر آنها مبعوث شده اند و حوادث متعددی در تاریخ آنها به وقوع پیوسته، لذا طبیعی است آیات بیشتری به بیان سرگذشت و تاریخ طولانی آنها پرداخته شود.

 

2◀. شباهتها و تکرار تاریخ

در ثانی بین بنی اسرائیل و تحولات تاریخی آنها و بین امت اسلامی شباهتهایی است و این خود دلیل دیگری بر پرداختن بیشتر به وقایع تاریخی و سرگذشت بنی اسرائیل در قرآن است.

کما این که به وجود این شباهتها و تکرار تاریخ، در روایات اشاره شده است. در روایات آمده است: هر آنچه بر بنى‏اسرائیل گذشت و براى آنان پیش آمد، دقیقاً براى مسلمانان نیز پیش خواهد آمد. (1)

بنا بر این، ذکر تاریخ بنی اسرائیل در موارد متعدد، بدون حکمت و جهت نیست.


2⃣پرسش2:

چرا با وجود این همه ناشکری و کفر وشرکی که داشتند باز خدا این همه به آنها توجه داشته؟

پاسخ:

«یا بَنی‏ إِسْرائیلَ اذْکُرُوا نِعْمَتِیَ الَّتی‏ أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَ أَنِّی فَضَّلْتُکُمْ عَلَى الْعالَمینَ»

اى بنى اسرائیل! نعمتهایى را که به شما ارزانى داشتم به خاطر بیاورید و (نیز به یاد آورید که) من، شما را بر جهانیان، برترى بخشیدم. (2)

◀ممکن است مراد از برترى، پیروزى حضرت موسى و قوم بنى اسرائیل بر فرعونیان باشد، نه برترى اخلاقى و اعتقادى، زیرا قرآن بارها از بهانه جویی هاى بى‏مورد و بى‏اعتقادى آن ها انتقاد مى‏کند. (3)


◀این آیه ناظر به فضیلت و برتری اعتقادی و اخلاقی نیست بلکه اتمام حجت است برای آنها که با این همه نعمت و ادله روشن و واضح، آنها باز هم از دستورات الهی نافرمانی کرده و راه معصیت را در پیش گرفتند. لذا خداوند در این آیه به آنها می فرماید: با توجه به این همه نعمتی که به شما دادم، از مخالفت با من و از قیامت و حسابرسی بترسید.(4)

◀خداوند به خاطر حضرت موسی علیه السلام توفیقات و عنایات خاصی نسبت به بنی اسرائیل داشت، و چه بسا به خاطر این که قوم بهانه گیری بودند تقاضاهای مختلفی از طریق حضرت موسی از خداوند داشتند و ادعا می کردند اگر چنین شود ما ایمان می آوریم، خداوند هم برای اتمام حجت بر آنها خواسته هایشان را اجابت می فرمود.


3⃣پرسش3:

چرا مثل اقوام دیگر بلابر ایشان نازل نکرده و این همه بر آنها صبر کرده؟

پاسخ:

قرار نیست خداوند هر قومی را وقتی ناسپاسی کرد، با عذابی الهی از بین ببرد. 

تفاوتهایی که بین اقوام نوح و عاد و ثمود، و بین بنی اسرائیل است را نباید نادیده گرفت. سنتهای الهی وقتی جاری می شود که دیگر هیچ راه بازگشت و زمینه هدایت در آن قوم نمانده باشد. و از این حیث بنی اسرائیل با عاد و ثمود تفاوت دارند.

البته جریمه های سنگینی هم بر بنی اسرائیل وارد شده ولی این گونه نبوده که بطور کلی نابود شوند، مانند سرگردانی 40 ساله در بیابان تیه:

«قالَ فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ أَرْبَعینَ سَنَةً یَتیهُونَ فِی الْأَرْضِ فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفاسِقینَ»

خداوند (به موسى) فرمود: «این سرزمین (مقدس)، تا چهل سال بر آنها ممنوع است (و به آن نخواهند رسید) پیوسته در زمین (در این بیابان)، سرگردان خواهند بود و در باره (سرنوشت) این جمعیّت گنهکار، غمگین مباش!» (5)

◀و هم چنین مسخ و تبدیل شدن به میمون:

«وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ فِی السَّبْتِ فَقُلْنا لَهُمْ کُونُوا قِرَدَةً خاسِئینَ»

به طور قطع از حال کسانى از شما، که در روز شنبه نافرمانى و گناه کردند، آگاه شده‏ اید! ما به آنها گفتیم: به صورت بوزینه ‏هایى طردشده درآیید. (6)

⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩

توجه کنید که:


درست است که خدای متعال به یهود توجه داشته اما این سنت الهی است که به همه مردم توجه دارد ودرزمان خودشان برای هدایت ایشان پیامبران زیادی فرستاد و البته هم آزمایشات سختی هم گرفت وسخت ترین و مستمر ترین عذاب را هم نثار این قوم کرد :

◀ابتدا :

{فَأَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ آیَاتٍ مُّفَصَّلاَتٍ فَاسْتَکْبَرُواْ وَکَانُواْ قَوْماً مُّجْرِمِینَ }الأعراف133

◀بعدا : 

{قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ أَرْبَعِینَ سَنَةً یَتِیهُونَ فِی الأَرْضِ فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِینَ }المائدة26

{وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَواْ مِنکُمْ فِی السَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ کُونُواْ قِرَدَةً خَاسِئِینَ }البقرة65

◀که این عذاب بدترین عذاب است زیرا به :بئیس : یاد شده است :

{فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُکِّرُواْ بِهِ أَنجَیْنَا الَّذِینَ یَنْهَوْنَ عَنِ السُّوءِ وَأَخَذْنَا الَّذِینَ ظَلَمُواْ بِعَذَابٍ بَئِیسٍ بِمَا کَانُواْ یَفْسُقُونَ }الأعراف165


و سرانجام تا قیامت روی آرامش نخواهند دید :

وَأَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ کُلَّمَا أَوْقَدُواْ نَاراً لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللّهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الأَرْضِ فَسَاداً وَاللّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ }المائدة64

{وَمِنَ الَّذِینَ قَالُواْ إِنَّا نَصَارَى أَخَذْنَا مِیثَاقَهُمْ فَنَسُواْ حَظّاً مِّمَّا ذُکِّرُواْ بِهِ فَأَغْرَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَسَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللّهُ بِمَا کَانُواْ یَصْنَعُونَ }المائدة14


حتی به اقرار خودشان :

رومیان 9-25 یهود قوم خدا نیستند بواسطه گناهانشان وغیر یهود نجات خواهند یافت. چون ظاهر شریعت را چسبیدند وایمان نداشتند و خدای متعال فرمود که نام من بوسیله مردم غیر یهود در سراسر جهان مورد احترام قرارمیگیرد...ولی شما نام مرا بی حرمت میسازید . ملاکی 1-11


اشعیا گفت : خداوند فرماید کسانیکه طالب من نبودند مرا یافتند وبه کسانیکه مرا نطلبیدند ظاهر گردیدم اما من همه روز دستانم را دراز کردم بسوی قومی مخالف وعصیانگر بنی اسرائیل ! رومیان 10-20


پایان سخن اینکه⇩⇩⇩⇩⇩

◀مشت نمونه خروار است بنی اسرائیل را خداوند مثال زد برای عبرت مسلمین و امروز مسلمین همان راهی را می روند که بنی اسرائیل رفت بهانه جویی های امروز ،دشمنی ها و غرض ورزی ها الان کم نیستنداز بنی اسرائیل حضرت مسیح گرفته شد از ما هم امام زمانمان گرفته شد .

درست است که باز هم جای پای یهود در این روند مشهود است اما خود مسلمانان هم بی نقش نبوده اند با بهانه جویی و کمبود تفکر و بسنده کردن به ظاهر دین حتی همین الان هم اب به اسیاب دشمن می ریزندپس فرقی نمی کند کدام قوم در کدام سرزمین با چه پیامبری....مورد توجه خداوند قرار گرفته است؟

مهم این است که خداوند مشت بنی اسرائیل را مایه عبرت همگان می داند که با وجود برخورداری از توجه و نعمات فراوان کفران ها کردند.



____________

(1) الإحتجاج على أهل اللجاج، ج‏1، ص 86.

(2) بقره، 47 و 122.

(3) تفسیر نور، ج ‏1، ص 108.

(4) ر.ک: أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج‏2، ص 23.

(5) مائده، 26.

(6) بقره، 65.

http://www.askdin.com/thread20915.html