پاسخ به شبهات  اعتقادی و شایعات دنیای مجازی
پاسخ به شبهات  اعتقادی و شایعات دنیای مجازی

پاسخ به شبهات اعتقادی و شایعات دنیای مجازی

j-shobheh

44-آل سعود خادم الحرمین یا خادم الشیاطین؟یوم الهدم چیست؟

 

 █آل سعود نه خادم الحرمین که خادم الشیاطین اند


تا به حال نام یوم الهدم را شنیده اید ؟

 یوم الهدم یعنی روز ویران کردن ...


در هشتم شوال سال 1344 هجری قمری پس از اشغال مکه ، وهابیان به سرکردگی عبدالعزیزبن سعود روی به مدینه آوردند و پس از محاصره و جنگ با مدافعان شهر ، آن را اشغال نموده ، مأمورین عثمانی را بیرون کرده و به تخریب قبور ائمه بقیع و دیگر قبور روی آوردند.

  

قبر ابراهیم فرزند پیامبر اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – قبور زنان آن حضرت ، قبر ام البنین مادر حضرت اباالفضل العباس(ع)،قبر عبدالله پدر پیامبراکرم(ص)، اسماعیل فرزند امام صادق (ع) و بسیاری قبور از حمله وحشیانه آنان در امان نمی ماند .

ضریح فولادی ائمه بقیع را که در اصفهان ساخته شده بود و روی قبور حضرات معصومین امام مجتبی ، امام سجاد ، امام باقر و امام صادق – علیهم السلام – قرار داشت ، از جا در آورده ، بردند .


اما این اولین حمله آنان به مدینه نبود . آنان در سال 1221 هجری نیز یک بار دیگر به مدینه هجوم بردند ، پس از یک سال و نیم محاصره توانسته بودند آن شهر را تصرف کنند . پس از تصرف اقدام به غارت اشیای گرانبهای حرم پیامبر – صلی الله علیه و آله و سلم – و تخریب و غارت قبرستان بقیع نمودند .

و این نیز نخستین حمله آنان به مقدسات اسلامی نبود .

صلاح الدین مختار نویسنده و مورخ وهابی در کتاب "تاریخ المملکه العربیه السعودیه کما عرفت" بخشی از افتخارات وهابیت در حمله به کربلای معلی را چینن شرح می دهد :

 در سال 1216 امیرسعود در رأس نیروهای بسیاری از مردم نجد و حبوب و حجاز و تهامه و نواحی دیگر به قصد عراق حرکت نمود و در ماه ذی القعده به شهر کربلا رسید و آن را محاصره کرد . سپاه مذکور باروی شهر را خراب کردند و به زور وارد شهر شدند . بیشترمردم را در کوچه و بازار و خانه ها به قتل رسانیدند و نزدیک ظهر با اموال و غنائم فراوان از شهر خارج شدند ، سپس در محلی به نام ابیض گرد آمدند . خمس اموال را خود سعود برداشت و بقیه را به هر پیاده یک سهم و به هر سوار دو سهم قسمت کرد .

(چون به نظر آنها جنگ با کفار بود)

عثمان بن بشر از دیگر مورخان وهابی درباره حمله به کربلا چنین

 می نویسد: "… گنبد روی قبر (یعنی قبر امام حسین علیه السلام) را ویران ساختند و صندوق روی قبر را که زمرد و یاقوت و جواهرات دیگر در آن نشانده بودند، برگرفتند و آنچه در شهر از مال و سلاح و لباس و فرش و طلا و نقره و قرآن های نفیس و جز آن‌ها یافتند، غارت کردند و نزدیک ظهر از شهر بیرون رفتند در حالی که قریب به 2000 تن از اهالی کربلا را کشته بودند."

جالب این جاست که مورخ مزبور نام کتاب خود را "عنوان المجد فی تاریخ نجد" گذاشته و از این وقایع به عنوان نشانه‌های مجد و شکوه و عظمت وهابیت یاد کرده است!


اما این فقط شیعیان و اماکن مقدسه آن‌ها نبودند که وهابیان آثار مجد و شکوه خود را در آن به نمایش گذاشته‌اند، مکه مکرمه و طائف نیز از حملات آنان در امام نماند.


"جمیل صدقی زهاوی" در خصوص فتح طائف می نویسد:

 "طفل شیرخواره را بر روی سینه مادرش سر بریدند، جمعی را که مشغول فراگیری قرآن بودند کشتند، چون در خانه‌ها کسی باقی نماند، به دکان‌ها و مساجد رفتند و هر کس بود، حتی گروهی را که در حال رکوع و سجود بودند، کشتند. کتاب‌ها را که در میان آن‌ها تعدادی مصحف شریف و نسخه‌هایی از صحیح بخاری و مسلم و دیگر کتب فقه و حدیث بود، در کوچه و بازارافکندند و آنها را پایمال کردند."


سرزدن این قبیل امور از پیروان محمد بن عبدالوهاب شگفت نیست! تابعان کسی که همه مسلمانان را کافر و مشرک می دانست و مکه و مدینه را قبل از آنکه به دست وهابیان بیفتد، دارالحرب و دارالکفر!

می دانست. 

در کتاب "الدررالسنیه" می خوانیم:

"وی - محمد بن عبدالوهاب – از صلوات بر پیامبر صلی الله علیه و اله نهی می‌کرد و از شنیدن آن ناراحت می‌شد. صلوات فرستنده را اذیت می‌کرد و به سخت‌ترین وجه مجازات می نمود.*


این ماجرای تولد شوم قبیله ای خونخوار است که هر جای جهان اسلام پای نهاده به نام اسلام جنایت و شرارت آفریده است. جنایت هایی که مخصوص آن زمان و محدود به عربستان هم نمی شود .و هر جایی که پیروان این فرقه خشک مغز پای نهاده اند روزگار را بر مردم مسلمان آن کشور اعم از شیعه و سنی تیره و تار کرده است. کافی است نگاهی داشته باشید بر احوال پاکستان ،افغانستان ،یمن ،عراق ،بحرین و...


و هر جایی که توان ورود مستقیم نداشته است با دلارهای نفتی خود در پی شکستن خط مقاومت و استقامت در برابر امرا خود برآمده است. و باز بنگرید دست و پا زدنشان را در جنگ سی وسه روزه حزب الله ،وبیست و دو روزه ی غزه ،حمایت از فتنه سبز در ایران و وتورم عصبیت شان در برابر سوریه، اکنون.


در مرام این قوم ،جان ،مال و ناموس هر مسلمان غیر وهابی حلال و  دست بوسی ملکه انگلیس، دریوزگی آمریکا و هم پیاله شدن با صهیون خون آشام مقتضای حکمت.


عجبا!پیروان عبدالوهاب چه خوب "اشدا علی الکفار و رحما بینهم" را ترجمان کرده اند.جنایات بنی عبدالوهاب در رسانه های غرب به نام اسلام تمام می شود تا رسانه های صهیونیستی شنیدن نام اسرائیل را با یادآور ی این این وحشیگری ها همزاد پندارند و بمب های اتمی انان ارمغان حقوق بشر و دمو کراسی نام می گیرد.


"والسابقون"اند بنی عبدالوهاب. در کشتار مسلمین و تعرض به خاک آنان ،نژاد پرستی فرقه ای ،آتش زدن قرآن کریم و تخریب مساجد، از صهیونیست سبقت گرفته اند. آل سعود نه خادم الحرمین که خادم الشیاطین ند. وتا زمانی که حاجیان رجم این  شیطان نکنند حجشان سودی نبخشد.