34 -شبهه مربوط به روزه اعضا و جوارح و خوردن و آشامیدن.

█شبهه مربوط به روزه اعضا و جوارح و خوردن و آشامیدن.

اتفاقی از دوستم پرسیدم روزه ای !?جوابش برام جالب بودگفت بهم :آره من روزه امتمام سال را روزه ام

ولی بجای دهان و شکمم , اندیشه ام را روزه امفکر من حق ندارد به کسی بی حرمتی کند

فکر من حق ندارد به کسی ناسزا بگویدفکر من حق ندارد به مال کسی دست درازی کندفکر من حق ندارد با زندگی کسی بازی کندفکر من حق ندارد کسی را ریشخند کندفکر من حق ندارد به کسی بهتان ببنددفکر من حق ندارد به کسی جفا کندفکر من حق ندارد با دل کسی بازی کندفکر من حق ندارد به کسی دروغ بگویدفکر من حق ندارد به یتیمی بی تفاوت باشدفکر من حق ندارد زورگو باشدفکر من حق ندارد بینوایی را بیتفاوت از کنارش عبور کند 

فکر من……………

پاسخ

 

⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩⇩

کاش اگر می خواهیم منش شیطان را سرلوحه کار خود قرار دهیم و همیشه خواست نفس و سرپیچی از فرمان خداوند اولویت ما در زندگی باشد  آنقدر شرافت داشتیم که ان را لابه لای جملات رنگین و عوام فریب پنهان نکنیم.

1⃣ روزه تمام و کمال نخوردن همراه با کنترل چشم و گوش و فکر و ....است و اصلا شرط قبول روزه همین است  و حکم خدا قابل تعویض نیست و این نسخه های قابل تاملی که هر روز روانه بازارمی شود فقط جملات شیک و قاب گرفته ایست دور از واقعیته ماهیت فراموشکاری و غفلت انسان. 

2⃣اگر یک ماه روزه بر ما واجب شده جهت یاد آوری تمام ارزش های انسانیست که در طول سال تحت عنوان حلال و حرام ملزم به رعایت آن هستیم و غفلتا یا عمدا به بهانه های مختلف ترک می کنیم.

3⃣روزه یک ماه تمرین اجباری  انسانیت است. چرا که شرط قبول این عبادت رعایت تمام نکاتیست که نویسنده از متن احادیث و روایات معصومین جدا کرده و به آیین ساختگی انسانیت منهای دین ,نسبت می دهد.

4⃣امام على علیه‌السلام فرمود: «کم من صائم لیس له من صیامه الا الجوع و الظما و کم من قائم لیس له من قیامه الا السهر و العناء.»؛ چه بسیار روزه‏ دارى که از روزه‏اش جز گرسنگى و تشنگى بهره‏ اى ندارد و چه بسا شب‌زنده ‏دارى که از نمازش جز بی‌خوابى و سختى سودى نمى‏برد. (نهج البلاغه، حکمت 145)

- http://resalaat.ir/NewsDetail.aspx?itemid=10023

5⃣بنابراین مسلمانی که لب از غذا فرو بندد ولی اعضا و جوارحش به گناه مشغول باشند عملا روزه نگرفته و این حرف جدیدی نیست و عین مفهوم روزه است.

6⃣نه خوردن و آشامیدن را می توان وارد روزه کرد نه روزه چشم و گوش و فکر را می توان از روزه گرفت.که در هر دو صورت خلاف حکم خدا و رفتن به راه شیطان است.شیطان هم به خدا گفت این یک سجده را انجام نمی دهم در عوض عبادتی می کنم که...... 

در سجده بر آدم حقیقتی بود که شیطان نمی دانست در عبادات ما نیز حقیقتیست که ما همه ى  آن را نمی دانیم و اجازه تغییر در ظاهر و باطن آن را نداریم.

 «أَ فَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْکِتابِ وَ تَکْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَما جَزاءُ مَنْ یَفْعَلُ ذلِکَ مِنْکُمْ إِلاَّ خِزْیٌ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ الْقِیامَةِ یُرَدُّونَ إِلى‏ أَشَدِّ الْعَذابِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ[بقره/۸۵] آیا به بعضى از دستورات کتاب آسمانى ایمان مى‏ آورید، و به بعضى کافر مى‏ شوید؟! براى کسى از شما که این عمل (تبعیض در میان احکام و قوانین الهى) را انجام دهد، جز رسوایى در این جهان، چیزى نخواهد بود، و روز رستاخیز به شدیدترین عذابها گرفتار مى‏ شوند. و خداوند از آنچه انجام مى‏ دهید غافل نیست»