8-بررسی دیدگاه سوم راجع به معراج پیامبر اکرم (ص)

بررسی دیدگاه سوم راجع به معراج رسول الله (ص)

3. سیر پیامبر از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی جسمانی و روحانی بوده و از آنجا به بعد روحانی بوده است.

توضیحات:⬇⬇⬇

 

شاید جملات محقق محترم آیت ‏اللّه ‏جوادى آملى نظر به این ایده داشته باشد: 

«اولاً حضرت در حال معراج بیدار بود و خواب نبود و ثانیاً جسم داشت.

 منتها بخشى از سیر او مربوط به زمین و بخشى دیگر مربوط به ملکوت بود. الان که ما در این مکان در حال صحبت کردن هستیم و این معارف الهى هم مطرح مى‏شود، بیدار هستیم، جسم هم داریم؛ گفت و گو و دیدن و شنیدن ما هم جسمانى است؛ ولى فهمیدن ما جسمانى نیست. ممکن است در جمع ما کسى باشد که این معارف را متوجه نشود و درک نکند؛ هر چند جسمش اینجا حضور داشته باشد. به عنوان مثال کودکى که در جمع ما است مى‏بیند و مى‏شنود و بیدار هم هست؛ ولى پیام و محتواى مطالب مطرح شده را درک نمى‏کند. در مورد معراج پیامبر(ص) هم این مطلب مطرح است.

 بخشى از معراج مربوط به جسم است؛ یعنى، همان سیر شبانه از مسجد الحرام تا مسجد الاقصى: «سُبْحان الَّذى اَسرى بِعبْدِهِ لَیلاً مِن الْمسْجِدِ الْحرامِ اِلَى الْمسْجِدِ الْاَقْصَى الَّذى بارکْنا حوْلَهُ» اسراء (17)، آیه 1.

 اما بخشى دیگر از معراج - که مربوط به مشاهده انبیا و سدره المنتهى و گفت و گو با جبرئیل و دریافت وحى و رسیدن به مقام قاب قوسین و امثال ذلک است - جسمانى نبود؛ گرچه پیامبر(ص) در این قسمت جسم داشته و بیدار هم بوده است؛ ولى درک آن حقایق والا به وسیله روح صورت مى‏گرفته است، نه جسم. اگر قرار باشد همه معراج جسمانى تلقى شود، لازمه ‏اش آن است که آنجا که قرآن مى‏فرماید: «دنى فَتَدلّى فَکان قاب قَوْسینِ اَوْ اَدْنى»نجم (53)، آیه 9. هم جسمانى باشد؛ یعنى، دُنو (نزدیک شدن)، قاب قوسین (که نشانه شدت نزدیکى است)، سدره المنتهى و... همه جسمانى باشند؛ در حالى که جسمانى بودن این امور محال است». البته در این دو نظر اخیر باید روایات معراج را حمل بر تشبیه و کنایه کرد؛ زیرا ظاهر آنها سیر جسمانى رسول‏ اللّه به آسمان‏ها است.